خطر توسعه بیابان‌ها لار را تهدید می‌کند
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری لارستان با یادآوری اینکه این شهرستان هم‌اکنون در وسعت اراضی بیابانی در فارس اول است، یکی از تهدیدات جدی را توسعه اراضی بیابانی به واسطه تداوم خشکسالی و فرسایش بادی ذکر کرد.
مسعود لادنی با بیان اینکه از لحاظ وسعت اراضی بیابانی، لارستان رتبه نخست را در بین شهرستان‌های فارس دارد، گفت: اغلب مناطق به دلیل خشکسالی و آبیاری زمین با آب شور، کشاورزی غیراصولی، نبود پوشش گیاهی کافی در سطح زمین در معرض فرسایش بادی سریع‌تر دچار پدیده بیابانی شده‌اند.
به گزارش ایسنا به نقل از منابع طبیعی فارس، لادنی با بیان اینکه مساحت عرصه‌های ملی لارستان بالغ بر یک میلیون و ۱۳۸ هزار و ۵۰۰ هکتار است، افزود: به لحاظ شرایط اقلیمی و رویشگاه‌های گیاهی، گونه‌های گیاهی شاخص لارستان شامل کُنار، گَزشاهی، گَون، قیچ، بادام کوهی، بنه، ارس یا سرو کوهی است.
لادنی، مهمترین چالش‌های پیش‌روی منابع طبیعی لارستان را مسئله خشکسالی دانست و افزود: مشکل خشکسالی باعث شده تا مراتع و جنگل‌های لارستان تحت فشار قرار گیرد.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری لارستان با اشاره به اینکه با توجه به دام مازاد موجود در مراتع، حضور عشایر، چرای خارج از فصل دام‌های روستائیان و نباریدن باران موجب شده تا اکثر مراتع موجود در لارستان در وضعیت فقیر یا خیلی فقیر قرار گیرند، عنوان کرد: فرسایش بادی خطر بزرگی است که عرصه‌های منابع ملی و حتی کشاورزی در لارستان را تهدید می‌کند.
این مقام مسئول با تأکید بر اینکه میزان ۵۰ هزار و ۵۰۰ هکتار از اراضی موجود در لارستان بیابانی شوره‌زار است، بیان کرد: مابقی اراضی نیز در معرض بیابانی شدن قرار دارند.
او با اذعان به اینکه از لحاظ وسعت اراضی بیابانی، لارستان رتبه نخست را در بین شهرستان‌های استان فارس دارد، عنوان کرد: اغلب مناطق به دلیل خشکسالی و آبیاری زمین با آب شور، کشاورزی غیراصولی، نبود پوشش گیاهی کافی در سطح زمین در معرض فرسایش بادی، روند پدیده بیابانی شدن را تسریع کرده است.
لادنی با بیان اینکه رخداد بادهای موسمی در فصل تابستان روند حرکت به سمت بیابانی شدن اراضی طبیعی را تشدید کرده است، یادآور شد: این موضوع یکی از شاخص‌های مهم در روند بیابانی شدن اراضی لارستان محسوب می‌شود.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری لارستان در تشریح راهکارهای مقابله با بیابان‌زایی با تأکید بر اینکه جهت مقابله با رشد بیابان‌ها باید در منطقه آمایش سرزمین انجام شده و اراضی بسته به فعالیت آن‌ها مورد استفاده قرار گیرد، تاکید کرد: باید به طور جدی عملیات اصلاح و احیاء مراتع و جنگل‌های لارستان مورد توجه قرار گیرد تا با بهبود وضعیت پوشش گیاهی از بیابانی‌شدن جلوگیری شود.
او با تأکید بر اینکه آبیاری نکردن اراضی با آب شور و گسترش کشت گونه‌های مقاوم مثل گَز شاهی در اراضی کشاورزی برای مقابله با بیابان‌زایی بسیار اثربخش خواهد بود، افزود: در حال حاضر یک طرح در مدیریت منطقی مقابله با بیابان در «کهنه مرکزی» لارستان در حال اجراست که بر این اساس ی۱۱۵۰ هکتار از این منطقه با گونه‌های گیاهی مقاومت نهال‌کاری شده است.
لادنی با بیان اینکه سالانه اقدامات مختلفی در اراضی مرتعی لارستان نظیر ذخیره نزولات آسمانی، بذرکاری، نهال‌کاری و … انجام می‌شود، اضافه کرد: احداث سدهای ذخیره نزولات آسمانی اثر مهمی در افزایش کیفیت و کمیت آب‌های زیرزمینی دارد.
رئیس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری لارستان با برشمردن عوامل بروز پدیده بیابان‌زایی، عنوان کرد: بارندگی کم، پراکنش نامناسب بارش باران، تبخیر و تعریق زیاد، خشکسالی‌های مکرر، وزش بادهای شدید، زمین‌های شور، گنبدهای نمکی و … از عوامل محیطی مؤثر در گسترش بیابان است.
لادنی همچنین رشد جمعیت و بهره‌برداری زیاد از اراضی، بهره‌برداری زیاد از آب زیرزمینی، روش‌های نامناسب کشاورزی، نبود تعادل بین دام و مرتع، تخریب جنگل‌ها، بوته‌کَنی در مراتع، تخریب حاصل از فعالیت‌های عمرانی، تبدیل زمین‌های حاصل‌خیز به مسکونی را از جمله دلایل و عوامل انسانی تأثیرگذار در رشد بیابان‌ها دانست.
