خشکسالی و بارش‌های رگباری؛ دو متهم کاهش پرندگان آبزی و کنار آبری
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی گفت: در سرشماری امسال پرندگان آبزی و کنار آبری در خراسان جنوبی مشخص شد که این پرندگان به اندازه ۲۵۴۳ قطعه کاهش داشته‌اند.
بهمن مودی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: پرندگان سیبری و مناطق شمال ایران با شروع فصل پاییز، مهاجرت خود را به تالاب‌های خراسان جنوبی آغاز می‌کنند و سرشماری زمستانی پرندگان مهاجر آبزی و کنار آبزی از ۱۱ دی ماه شروع و به مدت یک ماه ادامه داشت و نتایج حاصل از این سرشماری پس از جمع بندی در اختیار سازمان حفاظت محیط زیست و موسسه‌های بین المللی قرار خواهد گرفت.
وی با بیان اینکه این پرندگان به دو دسته بومی و مهاجر تقسیم بندی می‌شوند، تصریح کرد: خراسان جنوبی ۲۶ زیستگاه آبی مهم شامل تالاب‌ها، رودخانه‌ها و سدها دارد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها تالاب خور، تالاب کجی نمکزار نهبندان، سد فرخی قاین و سد رزه درمیان است.
وی بیان کرد: در سرشماری امسال ۲۶۹۱ قطعه پرنده آبزی و کنارآبزی با ۳۸ گونه مختلف مشاهده شده که فلامینگو، کشیم، اِگرت بزرگ و بوتیمار کوچک اردک سرسبز، خوتکا، چنگر، حواصیل و باکلا از جمله آن‌ها است.
مودی با اشاره به کاهش جمعیت پرندگان آبزی و کنار آبزی استان، تصریح کرد: این مقدار در مدت مشابه سال گذشته ۵۲۳۴ قطعه بود.
وی بیان کرد: این کاهش جمعیت به سه دلیل تغییرات اقلیمی و بر هم زدن زمان مهاجرت، خشک شدن برخی رودخانه‌ها و زیستگاه‌های آبی دائمی استان و همچنین پرآب شدن بندهای خاکی که تاکنون خشک بوده‌اند، است؛ به طوری که در اثر بارندگی‌های اخیر این بندها و گودال‌ها پر از آب شده‌اند که این امر موجب پراکندگی پرندگان و همچنین عدم شمارش دقیق می‌شود.
معاون محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی حفاظت محیط زیست خراسان جنوبی بیان کرد: مراقبت از پهنه‌های آبی مختلف در مسیر مهاجرت پرندگان آبزی برای حمایت از زیستگاه‌ها و تجدید نسل این جانوران از اهمیت بسیاری برخوردار است.
مودی یادآور شد: سهم پرندگان آبزی از نظر تنوع گونه و گوناگونی در کشور حائز اهمیت و توجه بسیار است. حمایت و حفاظت از این تنوع و جمعیت‌های آن‌ها در پیکره‌های آبی طبیعی و مصنوعی آبی‌ـ دریایی کشور اصلی‌ترین اقدام در مدیریت پایدار جمعیت پرندگان آبزی محسوب می‌شود. شناسایی تالاب‌هایی که از بالاترین وابستگی پرندگان آبزی برخوردارند و تضمین کمیت و کیفیت آب آن‌ها از مهم‌ترین رویکردهای مدیریت زیستگاه پرندگان آبزی کشور محسوب می‌شود که به آموزش برای توانمندسازی مشارکت همگانی و پایش پیوسته نیازمند است.
