بحران آب در ۶شهر استان قزوین
در حالی که ۶ شهر استان قزوین در بحران آب غوطه‌ور شدند، همچنان مسئولان ارشد استان قزوین با بیان اینکه مشکل آب کشوری است، توپ مدیریت مصرف را به زمین مردم می‌اندازند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از قزوین، گزارش وزارت نیرو نشان می‌دهد که ۶ شهر استان قزوین شامل آبیک، آوج، الوند، اقبالیه، تاکستان و سیردان با قرارگرفتن در وضعیت قرمز و نارنجی در بحران آب غوطه‌ور شدند. اما در این شرایط همچنان مسئولان ارشد استان قزوین با بیان اینکه مشکل آب کشوری است، توپ مدیریت مصرف را به زمین مردم می‌اندازند و این روزها استان قزوین با قطع مکرر آب و برق بیشتر یک استان جنگ‌زده شبیه شده که نیروهای متخاصم خطوط انتقال آب و برق آن را تخریب کرده‌اند. جالب اینکه در این روزها جلسات ستاد مدیریت بحران استان قزوین هم بدون حضور استاندار تشکیل شده و جانشین ستاد هم به جای عذرخواهی از مردم، مدام از آنها می‌خواهد که مصرف آب خود را کاهش دهند.
نصف شدن میزان بارش‌ها
اما در حالی که مدیران ستاد مدیریت بحران هیچ حرکت مؤثری برای مقابله با بحران آب در شهرها و روستاهای استان انجام نداده‌اند، داده‌های سازمان هواشناسی نشان‌دهنده بحرانی شدن وضعیت کم‌آبی و بارش در سال جاری است.
مدیرکل هواشناسی استان قزوین در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در قزوین از نصف شدن میزان بارندگی در سال آبی جاری خبر داد و گفت: از آغاز سال آبی جاری یعنی از ابتدای مهرماه ۱۳۹۹ تا امروز ۱۹۹.۴ میلی‌متر بارندگی در سطح استان داشتیم که این آمار در مقایسه با مدت مشابه در سال آبی گذشته ۴۸.۳ درصد کاهش داشته و از نظر عددی هم ۱۸۶.۵ میلی‌متر کمتر از سال آبی قبل بوده است.
یوسف شیخ‌الملوکی افزود: همچنین میزان بارش در سال آبی جاری در مقایسه با آمار بلندمدت ۳۳.۷ درصد کاهش یافته و در حالی که میانگین بارش برف و باران در بلندمدت ۳۰۱ میلی‌متر میزان بارش‌ها در سال جاری ۱۰۱.۵ میلی‌متر از آمار بلندمدت هم کمتر است.
اثر بحران کم‌آبی در زندگی و معیشت کارگران
در این میان شهروندان قزوینی ضمن تماس با شعبه استانی خبرگزاری تسنیم نسبت به عملکرد شرکت آبفا انتقاد جدی داشتند. یک کارگر قزوینی درباره وضعیت قطعی و کمبود مستمر آب در خیابان سعدی قزوین اظهار داشت: با توجه به فشار بسیار پایین آب در ۲ هفته اخیر حمام‌رفتن برای بنده که شغلم مکانیکی است و مدام به حمام احتیاج پیدا می‌کنم، انجام این کار به یک آرزو تبدیل شده است.
حسن رمضانی اضافه کرد: در ضمن هنگام کار در مغازه مکانیکی هم در بیشتر ساعات روز با قطعی آب مواجه هستیم و نمی‌توانیم وظایف خود را به خوبی انجام دهیم و با وجود شیوع کرونا همچنان در بیشتر ساعات روز از شست‌وشوی دست‌ها محروم هستیم.
توزیع ناعادلانه آب در شمال و جنوب شهر
همچینی یک بانوی مینودری هم در گفت‌وگو با تسنیم با اشاره به پاسخگو نبودن اداره آب و فاضلاب شهرستان قزوین گفت: حدود یک هفته است که آب محله ما هر روز از صبح تا غروب قطع می‌شود و هر وقت هم با سامانه تلفنی ۱۲۲ تماس می‌گیریم، مأمور آب وعده وصل شدن آب تا شب را به ما می‌دهد؛ اما آب در ساعات ابتدایی صبح وصل می‌شود و قبل از اینکه از خواب بیدار شده و فرصت ذخیره آب را بیابیم، دوباره آب قطع می‌شود.
پریچهر صدوقی افزود: در ضمن با پرس‌وجو از اقوام فهمیدم که قطعی آب در نواحی شمال شهر قزوین که بیشتر مدیران، مسئولان و مقامات در آن زندگی می‌کنند، کمتر است و به نظر من در حوزه قطعی آب هم با بحران بی‌عدالتی در توزیع آب روبه‌رو هستیم؛ چرا که مردم جنوب شهر به دلیل مشغله فراوان توان و حوصله اعتراض ندارند؛ اما شمال‌شهری‌ها با کمترین میزان قطعی آب فریادشان بر سر شرکت آب و فاضلاب بلند می‌شود.
۳ شهر استان قزوین قرمز شدند
با این همه مدیرکل مدیریت بحران استان قزوین از قرمز شدن وضعیت کم‌آبی در ۳ شهر الوند، اقبالیه و سیردان خبر داد و گفت: همچنین ۳ شهرستان آبیک، آوج و تاکستان هم در وضعیت نارنجی قرار دارند و شهرستان قزوین با رنگ زد کمترین بحران آب در استان را داراست.
قدرت‌اله مهدیخانی از احداث چاه‌های تلفیقی و ورود آنها به مدار آب‌رسانی استان قزوین خبر داد و تصریح کرد: ۲ شهرستان قزوین و تاکستان از چاه‌های جدید تلفیقی برای تأمین آب برخوردار شده‌اند که با آب‌رسانی از این چاه‌ها تلاش می‌کنیم بحران کم‌آبی در نواحی منفصل شهری این ۲ شهرستان را مدیریت کنیم.
وی با اشاره به تاثیر مستقیم بحران قطعی برق بر آب‌رسانی اضافه کرد: بنابراین در ستاد عملیات پاسخ به بحران استان قزوین مصوب شد که ژنراتورهای سیار را در مناطقی که آب تصفیه‌خانه‌ها به شهرها پمپاژ می‌شود، افزایش دهیم تا قطعی برق منجر به قطعی آب نشود.
به گزارش تسنیم، در شرایطی که بحران قطعی آب به یکی از بحران‌های بزرگ استان قزوین تبدیل شده، اما استاندار قزوین با فرافکنی و پیش کشیدن چندین باره موضوعات کلیشه‌ای همچنان از پاسخگویی در این زمینه فرار می‌کند و به نظر می‌رسد اراده جدی‌ای در مدیران برای مدیریت و هدایت بحران آب وجود ندارد.
