سهم ۱۲ درصدی آلودگی هوا در مرگ اصفهانیها
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان گفت: بر اساس نتایج یک مطالعه پژوهشی، ۱۲ درصد از مرگومیرها، یعنی حدود هزار و ۵۰۰ مرگ در سال در اصفهان به دلیل استنشاق ذرات کمتر از دو و نیم میکرون است که اگر آلایندههای دیگر را در نظر بگیریم این رقم افزایش پیدا میکند.
یعقوب حاجیزاده، در نشست تخصصی کنترل آلودگی هوای اصفهان که امروز (یکشنبه، ۲۸ آذرماه) از سوی کنسرسیوم مراکز علمی _ پژوهشی استان اصفهان در حوزه محیطزیست برگزار شد، با مروری بر تجارب کشورهای موفق در کنترل آلودگی هوای اصفهان، اظهار کرد: وقتی از تجربیات کشورها صحبت میکنیم به معنای این نیست که حتماً باید کارهایی که آنها انجام دادهاند انجام دهیم، بلکه باید ایده کلی بگیریم تا نقاط ضعف برنامههای ما روشن شود.
وی با اشاره به اینکه در ایران آمارهای مختلفی از مرگومیر براثر آلودگی هوا وجود دارد، گفت: بهطورکلی ۳۴ هزار نفر در سال در کشور به دلیل آلودگی هوا دچار مرگ زودرس میشوند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان به نتایج مطالعهای که دو سال پیش در شهر اصفهان انجام شد اشاره و تصریح کرد: فقط ۱۲ درصد از مرگومیرها، یعنی حدود هزار و ۵۰۰ مرگ در سال در اصفهان به دلیل استنشاق ذرات کمتر از دو و نیم میکرون است، درحالیکه اگر آلایندههای دیگر را در نظر بگیریم این رقم افزایش پیدا میکند.
وی با بیان اینکه این ارقام مربوط به دو سال قبل است و متأسفانه روزبهروز افزایش پیدا میکند، افزود: باید اقدامات کنترلی انجام دهیم، اما آلودگیها بهصورت ثابت نیستند و هرسال درصدی به منابع آلاینده اضافه میشود.
حاجیزاده با اشاره به اینکه مطالعات نشان داده آلایندههای هوا باعث مشکلات سلامتی همچون سرطان ریه، آسم، بیماری انسداد مزمن ریه، بیماریهای قلبی، سکته مغزی و سایر بیماریها میشود، گفت: در تحقیقات مختلف اثرات آلایندهها را بر سلامت بدن انسان بررسی کردهایم، درحالیکه متأسفانه میزان آلایندههای مختلف در شهر اصفهان بالا است.
وی با بیان اینکه درک تبعات آلودگی هوا بر سلامت انسان، برای مسئولان تکلیف ایجاد میکند، تأکید کرد: همه ما به یکسان هوا را تنفس میکنیم، ضمن اینکه در اصفهان بیش از ۱۰ درصد تفاوت بین ایستگاههای اندازهگیری کیفیت هوا نیست.
به گزارش ایسنا، این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با اشاره به اینکه دانشگاهیان روشها را بیان میکنند، اما باید نقشه اجرایی وجود داشته باشد، گفت: قانون، بودجه و برنامه باید دستبهدست هم دهند، چراکه تنها با بررسی علمی و برنامه نمیتوان کاری از پیش برد.
وی با اشاره به اینکه در کشورهای دنیا مشوقهای اقتصادی و حمایت مالی برای کاهش آلودگی هوا وجود دارد، گفت: استقرار سیستمهای نظارت پیشرفته بر کیفیت هوا، استفاده از سوختهای جایگزین، توسعه خودروهای برقی، اجرای قوانین جدی و دقیق از دیگر اقدامات این کشورها برای کنترل آلودگی هوا است.
حاجیزاده در خاتمه خاطرنشان کرد: آلودگی هوا مشخص و راهکارها نیز مشخص است، بر این اساس هر منبعی که آلودگی ایجاد میکند، چه صنعت و چه خودرو باید کنترل شود.